İlk temas. Uzun zaman sonra. Yavaşça dibe batan bir çantanın içinde gibi. Çaresiz, bir umudu olmadan. Plastik hortum, 90 lık alkol, gazlı bez, çakmak. Sadece, sadece tek bir anı. Tek bir nokta. Bir bağımlının hastalıklı zihninden geçen tek bir düşünce. Zehrin rengi. Beyaz, evrenin kenarındaki yaratılış köpüğü gibi, Aşil Rabbani ekmeği gibi, yaranın ağzındaki irin gibi. Su yavaşça içeriye doluyor, yavaşça, ama sabırla. Kuyruğu etrafına dolanmış, kulakları yatık. Gözleri kapalı...
Tek bir sanrı. Tek bir istek. Tek bir dilek. Onu tekrar görmek.
Buna değer mi ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder